انتخابات افغانستان
امروز 16 حمل 1393 خورشیدی برابر با 5 اپریل
2014 یکی از تاریخی ترین روز های سر نوشت ساز برای مردم افغانستان بود. مردم دلیر این
کشور با وجود تهدیدات مرگ از جانب طالبان ، به پای صندوق رای دهی رفتند، تا حق انتخاب
یک زعیم ملی و رئیس جمهور کشور خود را تمرین کرده و برای رئیس جمهور دلخواه شان رای
بدهند. این یک دستاورد بسیار بزرگ سیاسی در کشور است، و نشان دهنده تشنگی مردم برای
تعین سرنوشت کشوریست که از سه دهه جنگ رنج برده است و هر فامیل چند تنی را درین جنگ
ها از دست داده اند.
این همچنان نشان دهنده شعور سیاسی مردم این کشور
است که میخواهند دیگر جنگ وسیله رسیدن به قدرت نباشد بلکه برنامه خوب برای آبادی کشور
باید معیار رسیدن به قدرت سیاسی درین کشور باشد.
افغانستان کشوریست، در قلب آسیا، که همیشه مورد کشمکش های سیاسی و مداخلات کشور های
دیگر به خاطر موقعیت جغرافیایی استراتژیک و ژیوپولیتیک و منابع بیش از حد طبیعی آن
بوده است. این کشور که از مهمترین منابع طبیعی زیر زمینی این کشور
نفت، گاز، طلا، مس، پلاتینیوم، لیتیم، کوبالت، لاجورد،
آهن، فولاد، سمنت، نقره، سنگ ذغال ، نمک، و بیشتر از 150 نوع سنگ های قیمتی مثل لاجورد،
یاقوت، سنگ مسعود، زمرد ،
فیروزه و دیگر سنگ ها میباشند.
از نظر اقتصادی همین منابع سرشار این کشور است که همیشه باعث جنگ های سرد و گاهی هم
خونین درین کشور شده است و هیچ گاهی دولت های این کشور نتوانسته بدون مداخلات کشور
های دیگر به مردم این کشور خدمت کند. همچنان موقعیت این کشور از لحاظ اقتصادی یک موقعیت
ژیو اقتصادیست.
از نظر سیاسی هم موقعیت این کشور اهمیت خاصی دارد
که چون در قلب آسیا موقعیت دارد میتواند راه وصل کشور های جنوب آسیا با آسیای میانه
و اروپا باشد و همسایه کشور های چین، ایران، تاجکستان، ترکمنستان، ازبکستان، پاکستان
است که این کشور را در موقعیت ژیوپولیتیک قرار و در حقیقت این کشور را به چهار راه
آسیا تبدیل میکند.
امروز جا دارد، تا به همه ای مردم رنج کشیده این
کشور، این دستاورد بزرگ مردم و این اشتراک سراسری در رای دهی در انتخابات را به همه
ای مردم افغانستان تبریک بگویم و جای بسا خوشی است که امروز مردم این کشور برای تعین
زعیم ملی خود رای میدهند. با وجودی که این انتخابات عاری از کمبود و عیب ها نیست اما
باز هم یک دست آورد بسیار بزرگ است. کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان باید کوشش کند
که خواست های دموکراتیک مردم افغانستان را مد نظر گرفته و در بر آورده ساختن این کمبودی
ها در پروسه های اجرایی انتخابات، با کمک مردم این کشور به شکل مردمی و یک دست اقدام
کنند تا قناعت مردم فراهم شده و فرصتی برای دشمنان انتخابات این کشور فراهم نشود تا
مشروعیت این انتخابات را زیر سوال ببرند. ما نباید کاری کنیم که نتایج این انتخابات
به سوی نا باوری کشانده شود و یک بار دیگر کشوری را به سوی بی ثباتی ببریم و پایه های
لرزان دموکراسی را در آن بنا نهاده شده است ، با اتهامات نا درست، متزلزل ساخته و این
کشور را به سوی بی ثباتی سیاسی سوق دهیم. این کشور با همه ای مشکلات باید به سوی پاسخگویی
به نیاز های مردم و دموکراسی سریعتر از قبل روان شود و همه ای مردم این کشور باید با
استقبال از نتایج این انتخابات، دشمنان دموکراسی و رشد این کشور را فرصت ندهند تا روند
ثبات سیاسی و انتقال قدرت از یک شخص به شخص دیگر را که پس از جنگ های سی سال، برای
اولین بار بدون خشونت و جنگ به شکل مسالمت آمیز آن صورت میگیرد، مختل سازند. این کشور
به کمک فرد فرد مردم افغانستان نیاز دارد تا از هر نوع توطئه علیه انتخابات و زیر سوال
بردن مشروعیت نتایج این انتخابات که هدف دشمنان این کشور است، جلو گیری کنند و نباید
به هیچ کسی اجازه دهند که به این روند صدمه بزند. این بدان معنا نیست که برای رشد و
بهتر شدن این روند ، مردم جلو مطرح کردن خواست ها ، شکایت ها ، پیشنهادات و انتقادات
به جا را بگیرند ، که با عث رشد این پروسه میشود.
اگر مردم افغانستان میخواهند به ثبات سیاسی برسند
و یک رئیس جمهور مقتدر و آبرومند برای کشور های جهان داشته باشند، تا برای کشور های
جهان قابل اعتماد باشد و جهانیان بتوانند با اعتماد کامل با او به نمایندگی از مردم
افغانستان وارد معاملات شوند. مردم افغانستان باید تا حد امکان در جلوگیری از فساد
و تقلب در انتخابات کوشش کنند و بعد از انتخابات ، وقتی نتایج اعلام میشود، سنگی را
به سینه بزنند و هر چه نتیجه ای آن بود به آن احترام بگذارند و انتقاد بیجا نکنند تا
این کشور به سوی ثبات سیاسی برود. مردم باید در حد امکان کوشش کنند تا از هر نوع تقلب
جلوگیری شود و پس از انتخابات با از خود گذشتگی، هر کاندیدی را که پیروز شد، ولو تقلب
هم شده باشد، باید با آغوش باز بپذیرند و از او حمایت کنند و به هیچ کسی اجازه ندهند
که مشروعیت انتخابات این کشور را زیر سوال ببرند. ما برای رسیدن به یک ثبات سیاسی،
چندین رئیس جمهور ناخوشایند را باید تحمل کنیم و از هر قوم و مذهبی که باشد، باید از
او اطاعت و از برنده شدن او در انتخابات حمایت کنیم. همین فقط یک راه برای رسانیدن
افغانستان به ثبات سیاسی وجود دارد. ما باید همه ای این کمپاین های انتخاباتی را پس
از انتخابات فراموش کنیم و نباید این درز های قومی، زبانی و مذهبی که در اثر کمپاین
های انتخاباتی به وجود میاید، را در دل های خود نگهداشته و از آن بر ضد منافع علیای
کشور، برای خدشه دار کردن نتایج انتخابات از آن استفاده کنیم. این رسالت مردم افغانستان
است تا هر کسی که پیروز شد، دستش را بگیریم و برایش تبریک بگوئیم و از هر نوع تبلیغی
که به نفع دشمنان افغانستان و طالبان است، جلوگیری کنیم. مردم افغانستان باید یک درس
خوب برای دشمنان افغانستان بدهند و به آنها بگویند که ما مردم به ارزش های ملی و منافع
علیای کشور خود پای بندیم و به هیچ کسی اجازه نمیدهیم که نتایج انتخابات ما را نا مشروع
و یا خدشه دار اعلام کند. این کار اهمیت به سزایی دارد و یک اقدام خردگرا در عرصه سیاسی
کشور از سوی احزاب، اقوام و مذاهب مختلف کشور خواهد بود.
انتقادات سازنده یگانه راه برای رشد هر روند درین
کشور است. مردم این کشور باید آزادانه بتوانند همه چیز را انتقاد کنند. اما تنها انتقاد
سازنده نیست. انتقاد های خوب انتقاد هائیست که مشکلات را به شکل درست آن پیدا کرده،
انرا بسیار واضح بیان کرده و با دادن آیده های جدید، راه حل های مناسب را پیشنهاد میکند.
انتقاد به یک فرهنگ انتقاد پذیری نیاز دارد تا با عث خشونت نشده و کشور به سوی بحران
های سیاسی سوق ندهد. طرز بیان انتقاد نیز باید عاری از هر نوع توهین ، تبعیض و اغراض
سیاسی شخصی به نفع یک شخص باشد.
عمر چند نسل مردم افغانستان در جنگ و بدبختی گذشت اما با وجود اینکه هیچ دریچه ای درستی برای امید مردم افغانستان وجود ندارد اما باز هم به امید یک افغانستان بهتر برای نسل های بعدی.