افراط گرایی مذهبی در افغانستان
هر عمل یک عکس العمل دارد، اگر شما فکر
می کنید که افغانستان از تندروی و افراط گرایی مذهبی رنج می برد، شما بهتر است اینگونه
فکر کنید که چه نوع اقدامات باعث شده است که این نوع از واکنش به وجود بیاید. شما بهتر
است در مورد آن محیط خاص فکر کنید و آنچه که در آن محیط وجود ندارد. شما بهتر است در
مورد مسئولیت اجتماعی و اساسی دولت فکر کنید، شما بهتر است در مورد فرصت های آموزش
حقوق بشر و رفاه مردم فکر کنید. دسترسی به آموزش با کیفیت نقش مهمی ایفا می کند. دیکتاتوری
و حکومت فاسد ایجاد ناامیدی اجتماعی و افسردگی می کند. این حقایق واضح و قابل مشاهده
ی است در آن کشور که به ایجاد افراط گرایی مذهبی کمک می کند. اگر تمام کشورهای کمک
کننده به افغانستان 100 بورس تحصیلی در هر سال برای دانش آموزان افغان بدهند، افراط
گرایی در منطقه پس از 5 سال وجود نخواهد داشت. 35 سال جنگ و بدون غذا و مکتب، اگر تمام
این مشکلات در افغانستان حل شود، افراط گرایی مذهبی درین کشور شانسی نخواهد داشت.
........................................................
Every action has
a reaction, if you think Afghanistan suffers from religious extremism, you
better think of what kinds of actions has caused that kind of reaction. You
better think of that specific environment and what it lacks. You better think
of basic social responsibility of government, you better think of human rights
education, you better think of people's welfare. Access to quality education
plays an important role. Dictatorship and corrupt governance create social
hopelessness and desperation. These are the fundamental facts on the ground,
which create religious extremism. If all donor countries provide 100
scholarships per year for Afghan students, there will be no extremism in that
area after 5 years. 35 years of war and no food and schools, if all these problems
would be tackled in Afghanistan, there would be no chance for religious
extremism.
