طنز اوغ A Satire Called Awgh

در رابطه به درج کلمه افغان در تذکره های مردم افغانستان
...................................................................................

It is about forcing people of other tribes to accept the word "Afghan"  to be written on their newly released ID cards. It is a major debate and a big problem in the ethnically diverse country of Afghanistan because other people don't want this word to be written on their IDs.

در طی چند ماه اخیر شاهد تنش های قومی میان مردم افغانستان بر سر درج کلمه افغان بر روی تذکره های الکترونیکی بودیم.

در همین رابطه تعدادی از برادران پشتون ما راهپیمایی هایی را به به راه انداختند و خواهان درج کلمه "پشت" که حروف اول کلمه پشتون است در تذکره های مردم افغانستان شدند. آنها نیز خواهان درج عکس هایی از شتر که نماد قوم کوچی است نیز در تذکره های اقوام دیگر افغانستان شدند. آنها نیز از دولت خواستند که اگر امکان دارد، آیت الکرسی را نیز درج تذکره های الکترونیکی کنند تا مردم افغانستان را از انتحار محفوط نگه دارد.

یک تعداد اشخاص دیگر خواهان درج کلمه "اوغ" در تذکره های مردم افغانستان شدند. آنها تنها نمی خواهند که این کلمه در تذکره های شخصی خود شان درج شود، بلکه میخواهند که تذکره های الکترونیکی تمام مردم افغانستان باید این کلمه ذکر شود. ما برای همین منظور رفتیم در دشت قرغنتوی بامیان و با یک تعداد از اهالی محل مصاحبه کردیم و از آنها خواستیم که درین مورد نظر شان را بیان کنند. یکی از اشخاص متنفذ و موی سفیدان منطقه در مصاحبه خود چنین گفت:

"بچی؟ بچی ده تذکره مه اوغو نیشته موکونی، او بد پدر شمو نلت، مه ده دان شمو پیاز ریزه موکونم، مه زن شموره سر شمو طلاق موکونم، مه خوار و مادر شموره پیش خودون شمو رویدار میاروم امی کاره نکنید، خوبیت ندره، نیشته کو کی باز مو بوری امو دوران وحشت و جنگه باز تیکرار کنی، ده کارت مه اگه بابه مزاری نیشته نکنه، مه هیچ کارت نمیگیروم، مه کارته توته توته موکونم، اگه مه پاچا شدم، ده تذکره کول شمو هزره نیشته کونوم؟".  

ما همچنان رفتیم با یک تعداد اشخاص و متنفذین اقوام ازبک و ترکمن در گفتگو کردیم، آنها نیز نظر های بسیار جالبی داشتند. یکی از آنها درین مورد چنین ارشاد فرمودند:

"ما اشپش گپته لیاپه در نمیتم. ما نباشه خودما کل گپه میپامیم، یک تعداد آدمای کثیپ اس که میخاین نام خوده ده تذکره ما نبشته کنه، ما ازی کار بسیار بسیار ناخوش استم، کل بیادرای اوغان ما ایتو نیس، یگان تای شان اس که دل شان میخایه که کلگی ره اوغان جور کنه، ما ای کاره تقپیح میکنم، ای کار دشمنی اس با ازبکا، ای کار دشمنی اس با هزارا، ای کار دشمنی اس با چوچه، بچه و نواسای ما ... ما نباشه از رئیس جمهر میخایوم، که ده تذکره ما مردم غرض نگیره ... ده تذکره ما مردم ازبک نیشته کنه ... خیرس اگه ما بدش میائیم ده تذکره ما امو ازبک کله خام نیشته کنه، مگم اوغان نیشته نکنه ... قوما و مردم سر ما خنده میکنه ... ماره ریشخند میزنه که ایره سیل کو ده تذکره خود اوغان نیشته کده ..."

ما همچنان رفتیم با یک تعداد اقوام دیگر در افغانستان مصاحبه کردیم. در یک منطقه رسیدیم که راهپیمایی به همین منظور ادامه داشت. از مردم پرسیدیم که درین منطقه چی گپ است؟ گفتند که این مردم منطقه به نام قوم هزار بز یاد میشوند. آنها در راهپیمایی از دولت میخواهند که کلمه بز باید در تذکره های کل مردم افغانستان ذکر شود و یک عکس بز نیز که نماد این قوم است، برای احترام به نام این قوم باید در تذکره های تمام مردم افغانستان درج گردد. آنها عکس ها و لوحه هایی را با خود حمل میکردند که در آنها عکس ها و تصویرهایی از بز دیده میشد و در لوحه های شان تصاویری از عدد هزار دیده میشد. آنها شعار میدادند "زنده باد قوم هزاربز افغانستان". وقتی با یکی از بزرگان آنها صحبت کردیم گفتند که ما از دولت وحدت ملی میخواهیم که در تذکره های تمام مردم افغانستان باید یا نام بز و یا عدد هزار درج شود. آنها همچنان از جریان گفتگو های شان با اقوام هزاره افغانستان نیز سخن گفتند و ابراز داشتند که هزاره های افغانستان نیز از نوشتن عدد هزار بر روی تذکره های الکترونیکی دفاع میکنند. آنها مخالف نوشتن هر کلمه ای دیگر بر روی تذکره های شان بود.

همچنان رفتیم و با اقوام پشه ای افغانستان صحبت داشتیم. آنها نیز در یک اعتراض مسالمت آمیز شان میخواستند که در تذکره های مردم افغانستان کلمه "پشه" باید ذکر شود. آنها گفتند که باید به نام آنها منحیث یک پشه احترام گذاشته شود و باید هر فرد افغانستان بخاطر همدلی با آنها باید بپذیرند که در تذکره های شان کلمه "پشه" تذکر یابد.

اقوام بلوچ افغانستان نیز میخواستند که کلمه بلوچ در تذکره های شان ذکر شود. اقوام واخانی نیز میخواستند کلمه "واخ" در تذکره های مردم افغانستان باید ذکر شود. براهوئیان میخواستند که کلمه "براهو" در تذکره ها باید ذکر شود، وگرنه عواقب خوبی در قبال این پروژه نخواهد بود.

برادران تاجک ما هم در اعتراض های دیگری خواهان ذکر کلمه "تاج" تنها در تذکره های خودشان شدند. آنها گفتند ما به تذکره دیگران کاری نداریم اما در تذکره های خودما باید کلمه تاج ذکر گردد.

برادران هندوی ما در افغانستان در طی تظاهرات مسالمت آمیز خواهان درج جمله "جی بجرنگ بلی کی" در تذکره های الکترونیکی شان شدند و همچنان برادران سیک ما نیز خواهان درج نام بابه نانک در تذکره های شان شدند.

درین میان کمیسیون اصلاح حقوق بشر افغانستان نزد سلطان السلاطین، غاصب المملکه، حجت الحج، مدافع الامریکا، اشرف المخلوقات، حضرت عالی جناب شاه اوغانستان رفتند و با قرائت زارینامه خود از اوشان خواستند که خداوند سایه سر شانه از سر مردم افغانستان کم نکند. اگر امکان دارد، هرچیزی که میکنید، میدانیم که به صلاح و خیر خانواده، قوم و قبیله عالی جناب است، اما باز هم از جناب شما خواهان استیم که بر ادامه ظلم و ستم تاریخی تان که بر مردم این سرزمین کردید و چندین صد سال است که شما این مردم را در اسارت خود دارید، لطف کنید این بار بر تذکره های همه مردم اسم قوم و قبیله خود را بنویسید اما فقط بر قوم هزاره که این کلمه کمی در زبان شان طوری دیگری تلفظ میشود، آنها را از نوشتن کلمه "اوغو" در تذکره های شان معاف کنید. طرح دیگر این است که اگر به دموکراسی و مردم سالاری باور دارید، تذکره ها را به شکل سفید به مردم توزیع کنید و بگذارید هرچیزی که خودشان میخواهند بر تذکره های خود بنویسند.