استراتژی عمده فروشی منسوجات پاکستان در افغانستان
وقتی برای اولین بار پاکستان
صنعت تولید تکه را در کشور خود رشد داد، کیفیت تولید آن بسیار پائین بود و این کشور
مشتریانی کمی داشت بنابران تلاش کرد که در افغانستان پوشیدن "لنگی" یا همان
دستار را رواج کند تا مصرف تکه در افغانستان بالا برود و افغانستان مجبور شود تکه ای
ارزان و بی کیفیت پاکستان را خریداری کند. وقتی مصرف این تکه در افغانستان بالا رفت
و پاکستان بسیار زیاد از فروشات تکه خود در افغانستان خرسند بود اما متوجه شد که بسیاری
افغان ها در طول زندگی فقط یک دستار برای خود می سازند و این مسئله باعث می شود
که دیگر تکه این کشور مصرف زیادی نداشته باشد، متخصصان زیادی را دعوت کرد تا سیاست
جدید افزایش فروشات تکه اش در افغانستان را بازنگری کنند. همین بود که به این نتیجه رسیدند
که باید پودر لباس شویی و صابونی تیزابی بسازند که لنگی ها و دیگر لباس مردم را زود
تر از بین ببرد. این سیاست هم چندان موفق نشد چون بسیاری مردم افغانستان لباس خود را
با صابون و پودر نمی شستند، بلاخره تصمیم بر این شد که روی مفکوره افغان ها باید آن
قدر کار کنند که زیر هر لنگی یک بمب جابجا کند تا این لنگی ها از بین بروند و تکه های
جدید برای ساختن لنگی های جدید از پاکستان خریداری شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر