Let me tell you the
story of an Afghan family, who happened to have a happy life in a village in Afghanistan
They had a garden
full of apple, grape and apricot trees
Children were going
to school and it was a well respected and well mannered Muslim family
Commanders started
civil war to get the power by the name of Jihad
They motivated men to
fight by telling them to take out Russians from Afghanistan
Civil war destroyed the
garden and fired rockets into the house of the happy family
Two members of the
family died, soldiers gang raped one sister who committed suicide afterwards
There appeared some
other guys who said we will save you people
We are the true
Muslims, we have men with us from other Islamic countries
Men from Pakistan, men from Saudi Arabia, men from Chechnya, and Pashto speaking men from Afghanistan
They came and prohibited
music, dance, and many other entertainments which made people happy
They broke the TVs
and Radios along with Radio stations down
They stole whatever
was there after the civil war and destroyed the cultural heritage, the Bhuda Statue
They called
themselves the Taliban which means “religious students”
They started
torturing people by asking them to shave their hairs and grow beards
The men from the
happy family got their hairs shaved by force and grew some beard
Sooner they knocked
the door and asked for the guns from the happy family
The happy family said
we do not have guns, we were not a military family
They tortured them
and said that you are lying to us
They did not allow
the girls of the happy family to go to school
The daughter of the
happy family was a university teacher before but now
She was not allowed to
go out and work, which means there was no income
The economy was down.
No work, no income, no food, no government
The men of the happy
family was forced to go to the Masjid and pray 5 times a day
One was punished if
he was absent without notice
The Taliban came and
asked for the girl of the happy family
The brother stood against
it and he was shot dead by the Taliban and his sister was taken by force
The other day the
family heard that the United States will fight against the Taliban
They were happy to
hear that
The planes of the
United States flew over the sky of Afghanistan and started bombardments
Few neighbors of the
happy family died in the those bombardments
And the Taliban
escaped from some areas and went to their original places
Karzai was there as
the president of the country
He received millions
of dollars of assistance from United Nations but the situation was still the
same for the happy family
No work, no home, no
food, no income …
In a battle between
the United States soldiers and the Taliban
A bullet of the US
soldiers killed another member of the Afghan happy family by mistake
Pakistani Taliban
started committing suicide attacks, killing hundreds everyday
The happy family
started to migrate towards Europe, to live in peace the rest of their lives
But they had no
passports, no visas and no money
They sold a piece of
land so that they could finance their migration
They asked for help
from somebody who can help them find the way
Someone took the
money and promised to take them to Europe
He took them first to
Iran, where the policemen of Iran in the border fired guns on them and killed
many people, they were lucky because they managed to escape
They were travelling
from Zahedan towards Tehran when police got in for a checkup
The happy family was
afraid to see the police and the police noticed that
They arrested the
happy family and took them out of the bus
They checked all bags
but they could not find anything
They liked the
beautiful face of the Afghan girl of the happy family
They asked another
Iranian police to place some drugs inside their bags
When they found out
the drugs, they took them into “Tali Siaah” prison by accusing them for drug
dealing
They took the girls
into another cell
The family was
hearing the cries of the girls from the other cells who were being sexually harassed
The rest of the
family was crying everyday and every night
Later they moved even
the 13 years old girl inside another prison called Sag-e-Safid
They executed the
young boy of the happy family for drug dealing accusations
and released the rest
of the family after two long years
They came to Turkey
and from Turkey they were in a ship to go to Greece
They were about to
get to Greece when the night patrol started firing at them
They went back to
Turkey and moved from another direction towards Europe
They went to Bulgaria
first and then to Greece
When they got in
Greece, they were shocked to see so many refugees from Afghanistan
They did not have any
address to go to
They went in a park
in Patra
They met many other
Afghan refugees
He asked about asylum
procedure in Greece and he got to know
that Greece is not
the place where they should stay
After few hours, he
heard a big noise and saw some people attacking on Afghan refugees
They asked why are
they attacking refugees?
They said, there are
racist who attack refugees and beat them everywhere
Another group came
and asked them to leave the park and hit them by the sticks
They met many Afghan
young boys who were victims of the racist attacks
One of them lost his teeth.
The finger of another boy was cut by the racists
They were
disappointed to see all these men living in a park,
Waiting for the crowd
to go so that they can sleep
They borrowed some
more money from his brother from Kabul – Afghanistan
They moved towards
Italy by ship and the police fired towards the ship
The ship was broken
and many of the refugees died
The 15 year old girl
of the happy family also sank with the ship and died
But others were saved
after long hours
They found out that
they were back in Greece
They moved to Serbia
and the border Police arrested them and put them in prison
They saw many young
Afghan boys in those prisons, who were imprisoned there for many years without
any crime
They were hearing the
cries of the Afghan boys being tortured by the prisoners
They bribed some money
to the Serbian police and they were released the next day
They moved to Croatia,
Zagreb and Austria and they met many Afghans on the way
They heard how the
Afghan refugees suffer in the prisons of these countries
Finally they were in
Munich city of Germany
They applied for the
asylum but they got a negative answer because they did not have any proof or
documents which could have shown or proven that they had problems in Afghanistan
They got a negative answer from the German migration office
They got a negative answer from the German migration office
The government of
Germany took their fingerprints so that they cannot seek asylum in other European
countries
They got some papers which
said to leave Germany within 30 days
They left Germany and
went to Belgium
The Belgian Police put their fingers in a machine
The machine scanned their fingerprints and found out
That they had fingerprints in Germany
Which means they had first applied in Germany
The Belgian Police put their fingers in a machine
The machine scanned their fingerprints and found out
That they had fingerprints in Germany
Which means they had first applied in Germany
Belgium sent them
back to Germany because they had fingerprints there
They went to France and
gave an asylum application there
They are living in a
Park because they can’t afford to take a rental room in a hotel
They have no home, no
address, no food
Psychologically in a
bad condition
Depressed,
disappointed, hopeless and in tension
In the cold winter
nights they hug each other to keep each other warm
They don’t have work permits, they don’t have an address
They just survive
with the help of some other Afghan families who give them some food
SAYID MUJTABA ZAHIR
.........................................................................................................
سید مجتبی ظاهر
.........................................................................................................
خانواده برباد رفته افغان
آنها یک
باغ پر از سیب، انگور و درختان زردآلو داشت
کودکان
مکتب میرفتند و یک خانواده مسلمان و مورد احترام و با ادب بود
فرماندهان
جنگ داخلی را، برای به دست آوردن قدرت و به نام جهاد آغاز کردند
آنها مردان
را برای مبارزه، با گفتن شعار خارج کردن روس ها از افغانستان انگیزه میدادند
جنگ های
داخلی باغ را ویران کرد و راکت به خانه آن خانواده شاد افتاد
دو عضو
خانواده فوت کرد، سربازان یک دختر خانواده را در خط جنگ مورد تجاوز گروهی قرار دادند
که بعداً آن دختر خودکشی کرد
برخی از
مردمان دیگر پیدا شد که می گفتند : ما شما مردم را نجات میدهیم
ما مسلمانان
واقعی استیم، ما با خود مردانی را از سایر کشورهای اسلامی آوردیم
مردانی
از پاکستان ، از عربستان سعودی، از چچن ، و همچنان مردم پشتو زبان افغانستان
آنها آمدند
و موسیقی ، رقص، و بسیاری از تفریحات دیگر را که مردم را کمی خوشحال میکرد ممنوع
اعلام کردند
آنها تلویزیون
و رادیو را به همراه دستگاه های رادیویی شکستند
آنها هر چه پس از جنگ های داخلی باقی مانده بود را به
سرقت بردند و میراث فرهنگی ، مجسمه های بودا را نابود کردند
آنها خود
را طالبان مینامیدند که به معنی " شاگردان دینی " است
آنها مردم
را شکنجه میکردند و میخواستند مردم باید موهای خود را بتراشد و ریش خود را پرورش
داده بزرگ سازد
موهای مردان
خانواده ای شاد با توسل به زور تراشیده شد و ریش های شان به زور رشد داده شد
طالبان
دوازه را زدند و از خانواده شاد اسلحه خواستند
خانواده
شاد گفت : ما اسلحه نداریم ، ما خانواده ای نظامی نیستیم
آنها را
شکنجه کردند و گفتند که شما دروغ می گوئید
دختران خانواده ای شاد اجازه نداشتند که به مکتب بروند
دختر خانواده
ای شاد قبلا درس خوانده بود و در حال حاضر استاد دانشگاه بود
به او اجازه
داده نمی شد به بیرون برود و کار کند، یعنی بدون عاید باید زندگی کند
اقتصاد
صفر بود ، کار وجود نداشت، عاید وجود نداشت، غذا وجود نداشت، دولت وجود نداشت
آنها مردان
خانواده شاد را مجبور کردند که برای نماز هر روز باید پنچ مرتبه به مسجد بروند و
دعا کنند
کسی اگر
بدون اطلاع قبلی غایب بود مجازات می شد
طالبان
چشم به دختر خانواده خوشحال دوخت
آنها برادر
او را که در برابر آنها ایستاده بود را به گلوله بست و کشت و خواهرش را طالبان با توسل
به زور برد
روز دیگر
این خانواده شنید که ایالات متحده در برابر طالبان مبارزه می کند
آنها خوشحال
بودند با شنیدن این خبر
هواپیما
های ایالات متحده بر آسمان افغانستان به پرواز آمد و شروع به بمباران کرد
چند همسایه
ای خانواده ای شاد در آن بمباران جان خود را از دست داد
و طالبان
از برخی مناطق فرار کرده و به مکان اصلی خود رفتند
کرزی به
عنوان رئیس جمهور کشور مقرر شد
او میلیون
ها دالر کمک از سازمان ملل متحد دریافت کرد اما وضعیت هنوز هم برای خانواده شاد همان
بود که بود
بدون کار
، بدون خانه ، بدون غذا، بدون عاید ...
در نبرد
بین سربازان ایالات متحده و طالبان
گلوله سربازان
ایالات متحده به اشتباه یکی دیگر از اعضای خانواده ای شاد را کشت
طالبان
پاکستان شروع به حملات انتحاری کردند، روزمره
صدها تن را می کشت
خانواده
شاد شروع به مهاجرت به سمت اروپا می کند، تا بقیه زندگی خود را در صلح و آرامش زندگی
کند
اما آنها
گذرنامه (پاسپورت) ، ویزا و پول ندارند
آنها یک
قطعه زمین یعنی همان باغ میوه را فروخت تا که آنها مصارف مالی مهاجرت خود را تامین
کنند
آنها از
کسی کمک خواست تا راه را به آنها نشان دهد
کسی پول
شان را گرفت و وعده کرد که آنها را به اروپا خواهد برد
او (قاچاقبر)
برای اولین بار آنها را به ایران برد، که در سر مرز پلیس ایران بر آنها شلیک کرد و بسیاری از همراهان مهاجر شان را کشت ، آنها خوش شانس بودند زیرا آنها موفق شدند فرار
کنند
آنها از
زاهدان به سمت تهران در حال سفر بودند که پلیس برای معاینه آمد
خانواده
شاد به خاطر نداشتن پاسپورت و ویزا ترسیده بود و با ترس به پلیس نگاه میکردند که
ناگه پلیس متوجه شد
آنها خانواده
شاد را دستگیر و آنها را از منی بس (اتوبوس) پایان کرد
آنها تمام
جیب ها و بیک (کیف) های آنها را کنترول کرد، اما آنها چیزی را پیدا نکردند
آنها فریفته
ای چهره ای زیبای ، معصوم و مظلوم دختر افغان یعنی خانواده شاد شدند
آنها یک
پلیس دیگر را وظیفه داد تا در بیک (کیف) خانواده ای شاد مواد مخدر را جا بجا کند
هنگامی که آنها مواد مخدر خود را از داخل بیک (کیف)
پیدا کردند ، آنها خانواده را به قاچاق مواد مخدر متهم کرده و به زندان تلی سیاه بردند
آنها دختران
را به سلول دیگری انداختند
خانواده
آنها صدای گریه دختران خود را از سلول های دیگر که مورد تجاوز و آزار و اذیت جنسی
قرار می گرفتند میشنیدند
باقی اعضای خانواده هر روز و هرشب گریه میکردند
باقی اعضای خانواده هر روز و هرشب گریه میکردند
بعد از
چند وقتی آنها حتی دختر 13 ساله را به زندان دیگری فرستاد
بود زندان دیگر به نام سنگ سفید
بود زندان دیگر به نام سنگ سفید
آنها پسر
جوان خانواده شاد را به اتهام قاچاق مواد مخدر اعدام کردند
و بقیه
خانواده پس از دو سال رها شد
آنها به
ترکیه رفت و از ترکیه آنها سوار یک کشتی شدند برای رفتن به یونان
نزدیک رسیدن
به یونان در هنگام شب قیود شبگردی (گشت) شروع به شلیک کردن به آنها کرد
آنها به
ترکیه برگشتند و از مسیر دیگر به سوی اروپا سفر کردند
آنها اول
به بلغارستان رفتند و سپس از آنجا به یونان رفتند
هنگامی
که آنها به یونان رسیدند ، آنها با دیدن تعداد زیاد پناهندگان از افغانستان حیران شدند
گویی
که همه ای مردم افغانستان به یونان آمده باشد
آنها هیچ
آدرس برای رفتن ندارد
آنها در یک پارک در به نام پاترا رفتند
آنها تعداد
زیادی از پناهندگان افغان را ملاقات کردند
آنها
معلومات زیادی در مورد روند پناهندگی در یونان از دیگران شنیدند
و
دریافتند که یونان جایی نیست که آنها بتوانند در آن اقامت کنند
پس از چند
ساعت ، یک سر و صدای بزرگ شنیدند و دیدند که بعضی از مردم به پناهندگان افغان حمله
میکنند
آنها پرسیدند
که چرا آنها به مهاجران یا پناهندگان حمله میکنند ؟
گفتند ،
که درینجا حمله های نژادپرستانه مردم محل وجود دارد و در همه جا به ضرب و شتم مهاجران
میپردازند، باید احتیاط کنید
گروه دیگری
آمد و با ضربه های چوب از آنها خواست که پارک
را ترک کنند
آنها تعداد زیادی از پسران جوان افغان را که قربانی حملات
نژاد پرستانه شده بودند ملاقات کردند
یکی از
آنها دندان های خود را از دست داده بود؛ انگشت یک پسر دیگر توسط نژادپرستان قطع شده
بود
آنها با
دیدن این همه مهاجر که درپارک ها زندگی می کنند ، نا امید شدند
انتظار
می کشیدند که جمعیت سرک (خیابان) ها کم شود تا آنها بتوانند بخوابند
پدر
خانواده ای شاد پول بیشتری از برادرش از کابل قرض گرفت
آنها به سمت ایتالیا حرکت کردند و وقتی سوار کشتی بودند
پلیس ایتالیا به سمت کشتی شلیک کرد
کشتی آنها
شکست و بسیاری از پناهندگان غرق شد
دختر
15 ساله خانواده شاد نیز با کشتی غرق شد
اما دیگران
پس از ساعت های طولانی با نشستن بر روی تخته ها بر روی آب نجات یافتند
آنها دریافتند
که دوباره در یونان بازگردانیده شده اند
آنها به
صربستان رفتند و پلیس آنها را دستگیر کرده و آنها را در زندان انداخت
آنها دیدند
که تعداد زیادی از پسران جوان افغان در آن زندان وجود دارد که برای سالهای زیادی بدون
هیچ جرمی زندانی شده بودند
آنها فریاد
پسران افغان را می شنیدند که توسط زندانبانان شکنجه میشدند
آنها مقداری
پول رشوه به پلیس صربستان داد و آنها روز بعد آزاد شدند
آنها به
کرواسی، سپس به زاگرب و پس از آن به اتریش سفر کردند و آنها تعداد زیادی از افغان ها
در راه ملاقات کردند
آنها از
زبان دیگران شنیدند که چگونه پناهندگان افغان در زندان های این کشور ها رنج می برند
و شکنجه میشوند
سرانجام
آنها در شهر مونیخ آلمان رسیدند
آنها برای
پناهندگی درخواست میدهند اما از جانب دولت آلمان جواب منفی میگیرند چرا که آنها هیچ
مدرکی یا اسناد دال بر مشکلات شان ندارند که بتواند نشان دهد که آنها در افغانستان
مشکل دارند و نمیتوانستند آنجا زندگی کنند
دولت آلمان
اثر انگشت آنها را میگیرد تا نتوانند در سایر کشورهای اروپایی درخواست پناهندگی
بدهند
دولت
آلمان به آنها کاغذ ترک خاک داد و گفت : ظرف مدت 30 روز باید خاک آلمان را ترک
کنید
آنها آلمان
را ترک کرد و به بلجیم رفتند
بلجیم آنها
را به آلمان فرستاد زیرا اثر انگشت آنها را در سیستم کمپیوتری پیدا کرد و گفت
مطابق معاهده ژنو شما باید در اولین کشور اروپایی که وارد شدی باید درخواست
پناهندگی بدهی
آنها به
فرانسه رفت وتقاضای پناهندگی داد
چون
تحصیلات خوب داشتند همه ای کشور های اروپایی به آنها به دیده ای جاسوس و یک فامیل
مسلمان نگاه کرده و آنها را جور میدادند و به درخواست شان جواب منفی و رد میدادند
آنها همین
اکنون در یک پارک زندگی می کنند چون پول ندارند که بتوانند هتل بگیرند
آنها بدون
خانه، بدون آدرس، بدون غذا ، بدون اجازه کار
در شرایط بد روانی
افسرده،
نا امید ، مایوس
آنها فقط
با کمک برخی از خانواده های دیگر افغان که به آنها بعضی وقت ها کمی مواد غذایی را برای
زنده ماندن میدهند زندگی میکنند
در شب های
سرد زمستان آنها یکدیگر را در آغوش میگیرند. به امید اینکه یکدیگر را گرم نگه دارند
سید مجتبی ظاهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر