۱۳۹۳/۰۹/۲۹
How much does Afghanistan lag behind?
If you want to know how much Afghanistan has lagged
behind from the world, just think about a farmer in America who does almost all
his work with modern machines, like plowing, sowing, reaping and cleaning of
the crops ... but, at the same time think about a farmer in Afghanistan who
does not know how to go to his farm, because his farm is full of explosive
mines, and he does not know how to clean the planted mine on his farm, and he
does not have anything to help him, and he only cuts the branches of a tree and
s places them on the shoulders of his donkey, in such a way that the other
sides of branches can touch the farm and he sends the donkey on his farm, so if
there is a mine, it should exploded along the branches of the trees to make the
farm clear of mines. In the words of Hafiz:
See the difference of the way is from where to
where?
...................................................................
اگر می خواهید بدانید،
که مردم افغانستان از قافله دنیا چقدر عقب مانده است، فقط به یک دهقان در امریکا فکر
کنید، که تقریباً همه کارش را با ماشین آلات مدرن انجام می دهد، از کشت کردن گرفته
تا آبیاری، تا درو کردن و تا پاک کردن محصولات زراعتی ... اما، در عین وقت به یک دهقان در افغانستان فکر کنید، که نمی داند
چگونه به مزرعه اش برود، چرا که مزرعه اش پر از ماین است، و او نمی داند که چگونه ماین
های کشت شده در مزرعه اش را پاک کاری کند،
و او برای این کار هیچ چیزی ندارد، و فقط یک شاخه های یک درخت را بر شانه های یک خر
طوری بار می کند، که یک سر شاخه ها بر زمین و سر دیگرش بر شانه های خر است، و او را
اینگونه بر سر مزرعه خود میفرستد، تا اگر ماینی وجود داشته باشد، آن خر همراه به شاخه
های درختان آنرا منفجر ساخته و مزرعه را از وجود ماین پاک کند. به قول حافظ:
ببین که تفاوت ره
از کجاست تا به کجا؟
۱۳۹۳/۰۹/۲۸
زندگی سفر عجیب
زندگی سفر عجیبی است
که نمی دانیم از کجا به کجا میروئیم
اما فقط می دانیم که میروئیم !
من یک مسافرم مثل تو ای مسافر
چند روزی با هم روبرو می شوئیم
یک چند کلمه با هم صحبت می کنیم
چند باری از کنار هم می گذریم
هیچ چیزی از همدیگر توقع نداریم
چون می دانیم که تو ای مسافر
از من مسافر نا توان تری
تو با دنیای خودت
یک جهان مشکل داری
این مهم نیست که به حرف من
گوش می کنی یا نمی کنی
اما این مهم است، که من باید به تو بگویم
آنچه را باید بگویم
اینکه من و تو
دو مسافریم
نباید در اولین دیدار، به روی هم بزنیم
و مبادا که این مسافرت چند روزه
این سفر زندگی را
برای هم مشکل تر از آنچه هست، بسازیم
به لباس مسافران دیگر
به باور ها و عقاید مسافران دیگر
به نگاه مسافران دیگر
به هم سفران مسافر دیگر
به سفر مسافر دیگر
و به منزل مسافر دیگر
و به لحظه لحظه ی سفر ها
و به خنده های مسافران دیگر
و به نام مسافران دیگر
به رنگ پوست مسافران دیگر
و به لنگی کلان دیگر
و به عشوه های زن جوان
برای دوست یابی
و به لهجه و زبان دیگر
و به مذهب و بیان دیگر
و به حقیقت پایان این سفر قسم
که این همه بهانه است
همه ازین جا رونده است
نمی توان به هر بهانه
لبخند لحظه های نادر شیرین
که در این سفر پر خطر کم است را
به این بهانه های ناچیز
نباید از لب دیگران ربود
۱۳۹۳/۰۹/۲۵
Why do we do what we do?
The people of the world is not learning
From the history
We did not learn from the Holocaust
We did not learn from the genocides
If we learned from the past
Why are we targeting another religion?
If we learned from Hiroshima and Nagasaki
Why do we still have nuclear weapons in this world?
If we know that genocide happened in Rwanda
If we know that genocides happened in Afghanistan
And we know that Afghanistan and African countries are poor
They cannot produce weapons
And weapons of mass destruction
Why do we produce weapons?
And export it to these countries?
Aren’t we somehow contributing?
To human miseries
To the genocides and holocausts!
How many other new weapons are to be produced?
And how much other genocide is waiting to happen?
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)